به مردم ایران

به مردم ایران:

بنده افتخار این را داشتم که به این کشور زیبا دعوت شوم. این یک فرصتی است که افراد کمی از کشورم به دست می‌آورند. من خیلی خوش شانس هستم که این فرصت را دارم که حقیقت این کشور زیبا و مردم زیبا را با چشمان خود ببینم. دیدن تهران بسیار مسرت بخش بود. چیزهایی دیدم که توقع نداشتم ببینم. یک شهر فوق العاده با اماکن عمومی محشر که تا به اینجا زیباترین پارک‌هایی بودند که در زندگی دیده بودم.

من در زندگی این فرصت را داشتم که بسیار سفر کنم اما تهران شهری منحصر به فرد است. ترکیب مردم دوست داشتنی و مهمان نواز، مکان‌های مرتب و تمیز، غذای عالی و فرهنگ چند هزار ساله ایران باعث می‌شود اینجا یکی از دوست داشتنی‌ترین جاهایی باشد که تا به حال سفر کرده‌ام. من باید دوباره به اینجا برگردم! احساس می‌کنم باید بیشتر درباره ایران بدانم و به همین دلیل ناراحت هستم که این سفر رو به پایان است. واژه‌ها از بیان مهربانی میزبانان من در این سفر قاصر هستند. من همیشه بدهکار و قدردان محبت مردم ایران هستم.

ایران جای ویژه خود را در قلب من باز کرده و در خاطرات من اینجا و مردمش مسحور کننده هستند. تنها یک واژه می‌توانم بگویم. ممنونم، ممنونم، ممنونم و هزار بار ممنونم. این سفری است که در تمام عمر به یاد خواهم داشت و امیدوارم که فرصتی دیگر بیابم تا با وقت بیشتر به اینجا برگردم تا بتوانم جاهای بیشتری را ببینم، بتوانم بهتر یاد بگیرم و بتوانم از دوستی ایرانیان بهره ببرم. مطمئنم که بار دیگر که ایرانیان را ببینم، قلب و روحم شاد خواهد شد. من همیشه این سفر و مردم خوبی که مرا میزبانی کردند را به یاد خواهد داشت.

تهران، من تو را دوست دارم!

روبرتو زامورا،
کاستا ریکا