در برنامۀ این هفتۀ همقصه که جمعه شب از شبکۀ یک سیما پخش شد، دکتر محمدعلیشاه موسوی، زندانی آزادشده از زندان گوانتانامو، مهمان برنامه بود. او در سال 82 در خانۀ خود در شهر گردیز افغانستان توسط نظامیان آمریکایی ربوده شده و 40 ماه را در بند آمریکایی‌ها در زندان‌های بگرام و ...
پس از گذشت حدود چهارده سال از تأسیس زندان گوانتانامو و شایعه‌های گوناگون دربارۀ این زندان آمریکایی، برای اولین‌بار روایتی دست‌اول و بدون واسطه از این زندان، از زبان یک زندانی آزاده‌شده، از صداوسیما به نمایش در آمد.
دکتر محمدعلیشاه موسوی، زندانی آزادشده از زندان گوانتانامو، در هشتمین برنامۀ همقصه برای اولین بار برای مخاطب ایرانی، روایتی دست‌اول و بدون‌واسطه را از درون زندان گوانتانامو بیان می‌کند.
خبرگزاری فارس: زندانی شماره 1154 گوانتانامو با بیان اینکه هیچ‌گاه اتهاماتش توسط آمریکایی‌ها اثبات نشد، گفت: گوانتانامو نماد پوشالی بودن قدرت آمریکاست که فقط برای رعب و وحشت ایجاد شده است.
جوان آنلاین: پخش ششمین قسمت از برنامه همقصه که میزبان دو دختر آواره سوری بود، بهانه‌ای شد تا با آقای نبیل کرمانشاهی، مسئول آوارگان سوریه در ایران، درباره تبعات اجتماعی جنگ سوریه و وضع مهاجران سوری در ایران گفت‌وگویی داشته باشیم
سرویس بین الملل فردا: در این سالهای جهاد به حدی امکانات وتسلیحات نظامی از دو قطب بزرگ جهان مثل شوروی و آمریکا وارد افغانستان شد که الان اگر هر افغانستانی بتواند سلاح از زمین بردارد، می تواند سه کلاشینکف از زمین بردارد.
بقیه نگران شدند؛ اما محمدعلیشاه در دلش خوشحال بود. با خودش می‌گفت: آمریکایی‌ها نه‌تنها در تلاش‌اند نظم و امنیت را برای ما برقرار کنند، حواس‌شان هم به ما هست و از ما مراقبت می‌کنند. حتماً برای سرکشی آمده‌اند تا مشکلی نداشته باشیم...
دکتر محمدعلیشاه موسوی، پزشکی افغانستانی است. او که عضو لویی‌جرگۀ موقت افغانستان بوده است، در سال 82 در خانۀ خود در شهر گردیز افغانستان توسط نظامیان آمریکایی ربوده می‌شود و 40 ماه را در بند آمریکایی‌ها در زندان‌های بگرام و گوانتانامو می‌گذراند.
زندان گوانتانامو و حقایقی ناگفته از این زندان معروف آمریکایی موضوع این هفتۀ برنامۀ همقصه است و دکتر محمدعلیشاه موسوی، زندانی آزاده‌شده از زندان گوانتامو، برای اولین‌بار برای مخاطب ایرانی ناگفته‌هایی را از این زندان مخوف آمریکایی روایت می‌کند. همقصه، جمعه، ساعت 23:15 ...
خبر آنلاین: شهید‌العالم، عکاس بین‌المللی بنگلادش، می‌گوید تلاش کرده تا عکاسی را به رسانه‌ای متعلق به طبقات محروم جامعه تبدیل کند و به جای آن‌که کارگران را به گالری‌ها بیاورد، تمام شهر را به گالری عکاسی تبدیل کند.
زهرا و آیه وقتی خردسال بودند.
کودکی زهرا و آیه در خانه
داستان آوارگی دو کودک سوری به نام‌های «زهرا» و «آیه» که بر اثر جنگ در کشورشان، خانوادۀ خود را از دست داده بودند، موضوع این هفتۀ برنامه همقصه بود و این دو خواهر سوری، داستان شهادت پدرشان در موشک‌باران تکفیری‌ها را تعریف کردند.
یک روز که زهرا و آیه در بیرون از خانه مشغول بازی بودند، صدای موشک‌باران و انفجار شنیدند. با عجله به خانه آمدند و دیدند که موشک به خانه آن‌ها اصابت کرده است. در خانه، به خاطر شغل پدر، نفت و بنزین بسیاری بود...
دو خواهر سوریه‌ای که بر اثر جنگ در سوریه و جنایات تکفیری‌ها، خانوادۀ خود را از دست داده‌اند، مهمان ششمین قسمت ازبرنامه همقصه هستند و داستان زندگی پرفراز و نشیب‌شان را روایت می‌کنند.
شهید العالم، عکاس شناخته‌شدۀ بین‌المللی اهل بنگلادش، در پنجمین قسمت از برنامۀ همقصه ماجرایی را که باعث شد از دانشجویی فقیر، به عکاسی بین‌المللی تبدیل شود و در کنار مردم فقیر کشورش علیه ظلم مبازه کند، روایت کرد.
شهید العالم، عکاس بین‌المللی بنگلادشی، مهمان پنجمین قسمت از برنامه همقصه است و داستان سفری را روایت می‌کند باعث شد از دانشجویی رشته که برای گذراندن زندگی مجبور بود کارگری کند، به عکاسی بین‌المللی تبدیل شود.
حجه‌الاسلام پور محمدی وزیر دادگستری در پی تماشای چهارمین قسمت برنامۀ همقصه ضمن طرح موضوع و مهمان برنامه در جلسه هیئت دولت پیگیر وضعیت اقامت و تابعیت او از مسئولان وزارت کشور و امورخارجه شد.
با وجود اینکه پیش از این اعلام شده بود که قسمت پنجم برنامۀ همقصه، مانند هفته‌های گذشته، سه‌شنبه‌شب از شبکۀ یک پخش می‌شود، چند ساعت مانده به پخش این برنامه، کانال رسمی تلگرام همقصه اعلام کرد: «علی‌رغم تحویل قسمت پنجم برنامۀ همقصه به پخش شبکۀ یک، به علت فشارهای معاونت ...
زاهد شش هفت ساله بود که با برادرش خالد نزد پدر و مادر رفتند و گفتند می‌خواهند اسم‌شان را عوض کنند. گفتند: چون بابا و مامان آدم‌های مشهوری در بنگلادش هستند، نمی‌خواهند با شهرت پدر و مادر بزرگ شوند؛ می‌خواهند هویت مستقل داشته باشند.
تسنیم: کِلِی زنده است اما دو ماه می‌شود که چشمانش را از دست داده است. او روزهای سختی را می‌گذراند و کاری از دستش برنمی‌آید. حالا همسرش مجبور شده تا در یک نانوایی کوچک کار کند که مخارج زندگی را تأمین کند.